Portfolio Category: เที่ยวน่าน…อย่ารอนาน

วัดหัวข่วง เป็นวัดที่มีความสำคัญในเขตหัวแหวนเมืองน่าน ตั้งอยู่ใกล้หอคำ หรือพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติน่าน วิหาร และเจดีย์ มีลักษณะศิลปกรรมแบบท้องถิ่นล้านนา วัดนี้ไม่ปรากฏว่าสร้างมาตั้งแต่สมัยใด มีเพียงหลักฐานว่าได้รับการบูรณะในราว พ.ศ. 2425 โดยเจ้าอนันตวรฤทธิเดช เจ้าเมืองน่าน และต่อมาราวปี พ.ศ.2472 ในสมัยเจ้ามหาพรหมสุรธาดา เจ้าผู้ครองน่าน องค์สุดท้าย ซึ่งต่อมาเมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ.2533 กรมศิลปากรได้ส่งเจ้าหน้าที่มาบูรณะเจดีย์วัดหัวข่วงและได้ประกาศเป็นโบราณสถานของชาติ ปัจจุบันเป็นอาคารทรงจั่ว เด่นที่หน้าบันประดับลวดลายไม้จำหลักรูปพรรณพฤกษา อย่างประณีต และสวยงาม ซุ้มประตูหน้าต่าง ประดับลายปูนปั้นรูปใบผักกาด...

เสาดินนาน้อย หรือ ฮ่อมจ๊อม ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติศรีน่าน เป็นผืนดินขนาดใหญ่กว่า 50 ไร่ มีลักษณะเป็นเสาดินขนาดใหญ่คล้าย “แพะเมืองผี” ที่จังหวัดแพร่ จากข้อสันนิษฐานทางธรณีวิทยา เสาดินนาน้อย เกิดจากดินที่ตกตะกอน ทับถมกันเป็นจำนวนมาก เมื่อมีการเคลื่อนตัวของเปลือกโลกจึงทำให้พื้นที่บางส่วนพังทลาย และยุบตัวลง ทำให้เกิดดินรูปร่างแปลกตา เมื่อเวลาผ่านพ้นไปอีกหลายล้านปี จากการกัดเซาะของน้ำ ฝน และลมตามธรรมชาติ ทำให้ดินบริเวณนี้มีรูปทรงแตกต่างกันออกไป บ้างเป็นเสาดินกลมมน บ้างเป็นเสาแหลม หรือบางส่วนก็มีลักษณะคล้ายกำแพงดินขนาดใหญ่ กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นที่

วัดที่เล็กที่สุดในโลก "โบราณสถานวัดน้อย" ประดิษฐานอยู่ ณ ใต้ต้นโพธิ์หน้าพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเมืองน่าน เป็นวัดที่เล็กมาอยู่ใต้ต้นโพธิ์ ถ้าเราไม่สังเกตให้ดีก็จะไม่เห็น สาเหตุที่สร้างวัดนี้ขึ้นมาก็มีเรื่องเล่าว่า ... ใน พ.ศ. ๒๔๑๖ พระเจ้าสุริยพงษ์ผริตเดชฯ ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ และกราบบังคมทูลถึงจำนวนวัดทั้งหมดในน่านรวมได้ 500 วัด เมื่อเสด็จกลับน่านได้สั่งให้สำรวจจำนวนวัดทั้งหมดในเมืองน่านอีกครั้ง พบว่าวัดทั้งหมดในน่านมีเพียง 499 วัด นับจำนวนเกินไปหนึ่งวัดจึงได้ทรงโปรดให้ช่างสร้างวัดน้อยขึ้นที่โคนต้นโพธิ์หน้าวังของท่าน (หน้าพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเมืองน่าน...

มนต์เสน่ห์บ้านพื้นถิ่น โฮงเจ้าฟองคำ สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2468 และยังคงรูปแบบดั้งเดิมเหมือนเมื่อร้อยกว่าปีก่อน ชาวเมืองน่านเรียกบ้านหลังใหญ่ว่า"โฮง" ลักษณะเป็นเรือนไม้ 3 หลังติดต่อกัน มีระเบียงหรือลาน เพื่อให้สามารถเดินหากันได้อย่างสะดวก โฮงหลังนี้เป็นบ้านพักของเจ้าศรีตุมมากับเจ้ามะโน เจ้าศรีตุมมาเป็นหลานของเจ้ามหาวงศ์ เจ้าผู้ครองนครน่านองค์ที่ 11 ส่วนเจ้ามะโนเป็นน้องของพระเจ้าสุริยพงษ์ผริตเดช ต่อมาเมื่อต้องยกที่ดินให้กับทางการไทยเพื่อสร้างค่ายทหาร เจ้าบุญยืน ซึ่งเป็นธิดาของเจ้าศรีตุมมากับเจ้ามะโน จึงได้รื้อตัวโฮงมาสร้างใหม่ในที่ปัจจุบัน กระทั่งตกทอดมาถึงเจ้าฟองคำ ธิดาของเจ้าบุญยืนกับเจ้าอินต๊ะ เจ้าฟองคำเกิดและใช้ชีวิตบั้นปลาย ณ เรือนไม้หลังนี้ เจ้าฟองคำในวัยสาวถูกส่งไปอยู่ที่คุ้มราชบุตร ในรัชสมัยพระเจ้าสุริยพงษ์ผริตเดช เพื่อเป็นช่างทอ ด้วยพรสวรรค์และความเก่งกาจ เจ้าฟองคำจึงได้รับแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าช่างทอ...